hayatımdaki izleri hep sevdim, onlara hep çok şefkatli davrandım.
bir oda toplama esnasında karşılaşmayı hiç beklemediğim minnacık bir iki şey, başkalarının çizdikleri, ödevlerinin bulunduğu ve benim cd kutumda ne işini olduğunu bilmediğim bir iki cd, bi anda hiç beklemezken seni alıp pıt diye o güne, o eve, o sokağa, o saate, o kokuya götürebiliyo, sense dudakının ucundan pıt diye gülümseyiveriyosun, yılları algılamaksa güç gelio bi karış havalanıveriyosun.
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder