"Her çocuk er geç aynı şeyi yaşar: Bir zaman gelir, onun için ev olmaktan çıkar ev. Ne erken çocuklukta olduğu gibi keşfedilecek bir dıştır artık, ne de dış dünyaya karşı sığınılacak bir iç. Tam olarak ne zaman yaşarız bunu: Evin dışarıya karşı bir sığınak olduğu kadar bir engel de olduğunu fark ettiğimiz an mı? Evin geçici, ana babamızın güçsüz, ölümlü olduğunu sezdiğimiz an mı? Yoksa evin bize bir iç dünya bağışlarken aynı zamanda büyük bir iç sıkıntısı da verdiğini, bir iç dünyası olmanın bedelinin bu iç sıkıntısı olduğunu fark ettiğimiz an mı?"
Nurdan Gürbilek Ev Ödevi kitabında tespit etmiş bunu, ben de kendim için geçerli olduğunu tespit ettim.
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
5 yorum:
öğrencilik sürdükçe eve varma işkencesi de sürüyo. dışarda oyalanmaya çalışırsın, eve olabildiğince geç gitmeye çalışırsın, çünkü gidince artık başlamanın gerektiği andır. hatta çalışıyosan işe gitmek en mükemmel kaçış.
ama sırf çalışsan heralde ev işte o zaman evim evim güzel evim olur.
teyzeye katıldım.
ben de katilmadan edemedim
kendisi zaten ne dese katılınacak bir insan oluyor gün geçtikçe gözümde..
hahaha ilk okudumda yorumunu, benim için dediğini sandım ne dese katılınacak bir insan tanımını, sora düşündüm sanırım nurdan gürbilek?? yoksa ben miyim??
ay eylem ilk okuduğumda sen yazdin sandim yazıyı.
Yorum Gönder