Geçen gün birkaç kız arkadaşımla otururkene aramızda şöyle bir konuşma geçti.Birimiz eğer şu anda yurt dışına gitme imkanı olsa sevgilisini hemen bırakıp gidebileceğini söyledi.Diğeri ise "aaaa inanmıyorum sana ben hayatta yapamam" dedi.Ben de bilemedim gitmek mi doğru kalmak mı.Bir yandan hayatını ,eğitimini bir insan için aksatmak saçma gözüküyor.Diğer yandan da insanın sevip iyi anlaşabileceği birinin hayatta daha kaç kere karşısına çıkabileceği meçhul.
tespit_askerlik başlığından esinlenerek gönderilmiş bir posttur kendileri.Zorunlu olarak bir yerlere gitmek dışında bir de kendi vermemiz gereken kararlar olabiliyor ki hangisi daha zor acuba?
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
3 yorum:
"onu bırakıp gidebilir miyim?" diye soruyorsa insan kendine, bırakıp gitmiş demektir sanki...
bırakılmayacak kadar "iyi bişey" varsa arada, cevap soruyla beraber gelir zaten... ne olursa olsun pişman olunmaz da...
yani sanki..
bi de bkz. her yerden çok uzakta (ursula k. le guin)
her gidişin bi dönüşü yok mu ama? ve eğer sevgi varsa gerçekten ve gerçekten her iki taraf için de kolay bulunmuş deilse karşı taraf; sen gidersin o kalır, sen kalırsın o gider, sonra bi gün birlikte gidersiniz gelirsiniz kalırsınız..
gitmeye cesaret edebilmek gerekir, sonunda gitmemeye karar verilse bile diye dusunuyorum ben... hayatını aksatmak değil -sonuçta ilişkiler de hayatın bir parçası-. ama o gidişler-fırsatlar insanları o kadar farklı noktalara götürebiliyor ki bence beraber gitmenin yollarına bakılabilir ya da bkz joys of long distance relationships :)... geri dönüp aynı sıcaklığı bulmak ihtimali (ve de tabii li bulmama riski) var.. sonuç olarak yere duruma bağlı ama ben giderdim sanırım kendimizin nereye kadar yürüyebileceğini görmek de mecburiyetimiz sonuçta, kendimize karşı sorumluyuz..
Yorum Gönder