27 Ağustos 2007 Pazartesi
Tespit_İşten Ayrılma Psikolojisi
Su yasadigim deneyimden sonra, bir gun kendim isveren olsam, "3 ay sonra ayrilacagim ben!" diyen calisanima, "Lutfen, hemen ayril!" diyebilirim. Bence ayrilma karari ve eylemi arasindaki sure en fazla 1 ay olmali. Daha fazlasinda iki taraf icin de verim dusuyor, isler keyifsizlesmeye basliyor.
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
3 yorum:
bir de işten ayrılamama psikolojisi var, akıllara zarar demek istiorm..
En zoru genç / taze olmaktır. Pek çok ilk ile karşılaşır insan; Bizlerin de karşılaştığı gibi. Kuşkusuz o günlerle bu günleri karşılaştırmanın hiç bir anlamı yok. Neredeyse tüm koşullar farklı...
Öte yandan yorum Türkiye için genelleme yapılacak olursa çok büyük oranda doğru. Kafada yaratılan tablo insanın çok zaman başka şeyler düşünmesine, görmesine neden olur. Son derece verimli pozitif bir iş ilişkisi sonrası böyle bir yoruma muhatap olmak bu konularda oldukça tecrübeli olduğumu düşünen ben için bir kez daha şaşırtıcı ve daha ötesinde üzücü oldu. Neden? Artık bunun cevabını aramayacağım...
blur
benim bahsettiğim memnuniyetsizlik yalnızca sizden kaynaklanmıyordu aslında..
yapmakta olduğunuz, sahiplenmiş olduğunuz projelerin dahil olmayacağınız geleceklerine ilişkin kararlar almak zorunda olmak, kimi zaman bu tür kararların dışında bırakılmak gibi durumlar çalışmayı keyifsizleştiriyor elbette.
bunun yanısıra insanların tavırlarının nasıl değiştiğini, kimi samimi davranışların ne kadar göstermelik olduğunu, herkesin kim olduğu, ne yapmak istediği bu kadar açıkken bir takım manasız otorite sağlama çabalarını gözlemleme fırsatım da oldu o süre içinde.
hissettiklerimi bizzat size hitap edilerek yazılmış bir mailde anlatmaya çalışmıştım da öte yandan. keşke bu kadar geç görmeseymişim bu yorumu, belki anlaşabilirmişiz..
Yorum Gönder