Düzenli bir Abesle İştigal okuyucusuyum. Defne Hanım'ın yazdıklarını da genellikle ilgiyle takip ediyorum. Yine bugün tatildeyken neler kaçırmışım diye bakarken, Engin Ardıç'ın Akşam Gazetesi'ndeki bir yazısından yaptığı alıntıya tıklayarak metnin tümünü okuma şansım oldu. Artık buna şans mı denir şanssızlık mı bilemiyorum. Ama her türlü deneyimi şans saydığımdan ya da bu aralar şaşıracak pek fazla şey bulamadığımdan olsa gerek, pek de pişman olmadım.
Yalnızca şunu tespit ediyorum, köşe yazarları gittikçe daha rahat yazmaya, gazetenin ciddiyeti, blog denen şeyin fütursuz rahatlığıyla karışmaya başladı. (tespitin gizli olduğu yer burasıydı)
Perihan Mağden'e bu kadın da iyice abarttı derken, yükselen trendin takipçisi Sayın Ardıç'a kocamaaaan biiiir "Aferin!" gönderiyorum ve de küçük bir alıntıyı ekliyorum ki bir fikriniz olsun.
Benim takıldığım içerik değil, üslup:
"“Karı” kelimesi onlara aşağılayıcı geldiği için tuttular “eş” tanımını insanlara uyguladılar. Aydınlar da feministlere ayıp etmemek için bunu benimsediler.
Bu feministlerden kimisi lezbiyendi, erkeklerden nefret ediyordu, kimisi de Allah’tan orospuluğuna özgür kadın kılıfı arıyordu."
Eş denmesine herhangi bir sempatisi ya da kıllığı olmayan, Cihangir'de oturup (ta taaa!!) üstüne bir de utanmadan Radikal falan okuyan (evet, basıyoruz küfürü!) bendeniz karı da diyorum koca da.. Ohoooo hatta neler neler diyorum, duysa, Sayın Bay Ardıç bile şaşırır.. Önemli olan neyin nerde dendiği. E bunu da artık ben mi söyleyeceğim?
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder