tembih_haydi bir daha asla görüşmeyelim

Bazen ailemin ve yontulmama aracı olmuş başka bir takım kurum, kuruluş ve kimselerin bana öğrettiği nezaket kurallarının kesinlikle izin vermeyeceği bir takım davranışlara, çok düşünceliymiş gibi görünmeye çalışan, konuşmaya çalışsam görgü kurallarını bana ve başka herkese öğretmeye çalışacak bir takım kimselerce maruz bırakılabiliyorum.

Orta sınıf ahlakının konuşmalarda bolca atıp tutmak, başkalarının ne denli cahil, köylü, nezaketsiz..vs. olduğunu söyleyip söyleyip, kendileriyle ilgili bir durumda sessizce ve başkaları yapsa söylemediğiklerini bırakmayacakları şekilde, işlerine geldiği gibi hallediverdikleri ikiyüzlü ve küçük hesaplı bir takım davranışlar bütünü olduğunu bir kez daha tespit ettikten sonra ailemin (ve diğerlerinin) bana öğrettiği o aynı kurallar nedeniyle, ağzımı açıp da tek laf etmeye gerek görmüyorum. Zaten hayattan edinmiş olduğum deneyimler, tartışmaların bir işe yaramayacağı durumlarla ilgili sinyalleri algılamama yarıyor. Neyseki insanlara bir şey öğretecek konumda olmadığmı biliyorum. Gülümseyerek içimden "Bir daha görüşmeyelim" diyor ve yoluma devam ediyorum. Kendime de sakin olmayı tembih ediyorum.