10 Mart 2008 Pazartesi

tespit_rahatlık

izmir şehrine her gelenin ağız birliği yapıp "izmirin insanı rahat..." cümlesini tekrar edip durduklarını farkettim şu son zamanlarda. hakkında yorum yapılan biyerin doğduğun yer olması insanın o şehre nötr bakabilmesini engellediği için algıma sığdıramıyor ve bu kabul edilmiş gerçeğe bir neden de döşeyemiyordum "hava-su" hariç. bir nedeni hala yok ama bu sefer sanırım ilk defa ben de farkettim o farkı. belki de izmirliliğimden uzaklaştım, bu yüzden algılayabildim.. her zamanki bisiklet yolculuğu, rüzgar, deniz kokusu vs. ama sonra peynirci zeliha kara, bostanlı çerezcisi, köfteci remzi, emin direksiyon, fırıncı mırıncı.. hayat yavaş, insan hala insan... memleket mi çekti yoksa istanbul beni de mi çarptı bilmiyorum ama dedikleri can çektirecek kadar doğruymuş...

3 yorum:

avs dedi ki...

ben de tespit ettim ki kuzey insani da cok rahat.. bir dukkana/ofise girince once siradaki kisilerin her birinin sorunlari/isleri sonunda kdr halledilmeden bir baskasiyla ilgilenilmiyor ve herkes bu durumdan gayet memnun, arabalar size yol vermek icin duruyorlar, isiklarda butuun sakinlikleriyle bekliyorlar.. hizli hareket etmeye alismis biri olarak kendi kendime soruorm; hollanda'dan dondukten sonra istanbul'a alisabilecek miyim? veya istanbul bana alisabilecek mi?

sebnem dedi ki...

ilk bir kaç haftada kendini yollara atmama alışkanlığını yeniden kazanabilir de heba olmazsan olabilir bence:)

ışık dedi ki...

alışırsın alışırsın.. sen istanbullusun en başta.